Yakın tarih boyunca Türkiye’yi yönetenler, “Kürt meselesi” ifadesinden genelde pek hoşlanmadı. “Bölücülük” ya da “terör” demeyi tercih ettiler ve herkesin de böyle demesini istediler.

Çok partili rejimin 1946’daki ilk genel seçimlerle devreye girmesi, Kürt meselesine toplumsal bir boyut kazandırdı. Kürtler de seçmendi; oy veriyor, iktidarın belirlenmesinde etkili olabiliyorlardı. Türkiye İşçi Partisi’ni kuran ve yönetenler arasında Kürt aydınları da yer alıyordu. Tarık Ziya Ekinci, Yaşar Kemal, Yusuf Ziya Bahadınlı ve Adil Kurtel aklıma gelen birkaç isim.

O yıllarda Türk Ceza Kanunu’nun 141. ve 142. maddeleri yürürlükteydi. 141. madde özetle, “Bir sınıfın başka bir sınıf üzerinde tahakkümünü tesis amacıyla örgüt kurmak, yönetmek veya üyelik” fiillerini........

© Serbestiyet