Hem yavaş hem örgüsüz oyunlar tembel işi; emekli ikramiyesi gibi, rahat, rahat harca, ne de olsa hesap soran yok; alan memnun veren keyifli.

Türkiye süper liginin temposuna rahmetli baban mezarından çıksa ve oynamaya başlasa, düşük yoğunluk bu yürüyüşe uyum sağlar. Herkes çok nazik, kimse haddini aşmıyor, kimse ötekine ne yan gözle bakıyor ne de meydan okuyor. Oh ne ala. Kahve içme tadında, mola vere vere; hazzı sonuna kadar erteleyerek, her anın keyfini sonuna kadar çıkararak.

Tamı tamına 122 yıldır bu böyle. Hiç kimse yahu AZ Alkmaar gelip dövüyor, Rangers gelip titretiyor, bu utanç duyulası vaziyet nereden geliyor, kaynağında ne var demiyor?

Varsa yoksa veee gol, varsa yoksa Dzeko çok tecrübeli iyi golcü.

Harcanan para ve üretilen ürün dengesine bakıldığı zaman düşük profilli bir depresyonu görmemek mümkün değil. Karar vericiler ve tüketicilerin vasatlığı, sefalet boyutunda katı bir körleşmenin zemini olmuş; beton gibi ne sarsılıyor ne de kırılıp buharlaşıyor. Şaşmaz terazi her zaman olduğu gibi doğru tartıyor ve “neysen o” kıvamında hak teslimi........

© Serbestiyet