“Ama umudu var büyük insanlığın
Umutsuz yaşanmıyor”

Büyük İnsanlık, Nazım Hikmet Ran

Aslında biz sosyalistler, feministler ve hak savunucuları; Nazım Hikmet’in Büyük İnsanlık şiirinde dediği gibiyiz. Yaşam alanlarımıza saldıranlara karşı, emeğimizi sömürenlere karşı, biz kadınları göçmenleri öldürenlerin sırtını sıvazlayan devlete karşı umudumuza tutunarak; 1 Mayıslarda, eylemlerde, grevlerde, 8 Martlarda, 25 Kasımlarda ve kadınları, göçmenleri katleden ve cezasızlık politikaları ile failleri ödüllendiren yargıya karşı adliyelerde ve alanlarda buluşuyoruz. O umudu büyütüp dayanışmayı örüp adliyelerde olduğumuzda ise faillere olması gereken cezalar veriliyor. Ama biliyoruz ki, o davalarda verilen cezalar sokakta verdiğimiz mücadelenin kazanımıdır.

2023’te Zonguldak’ta kaçak bir ocakta MHP’li patronları tarafından yakılarak katledilen Afgan maden işçisi Vezir Mohammad Nourtani’nin duruşmasında olduğu gibi, bir grup sosyalist, feminist, hak savunucusu her duruşmada bir umutla dayanışmayı büyütmeye çalışıyor adalet talebi için. İlk duruşması 29 Mayıs 2024’te, ikinci duruşması 8 Temmuz 2024’te, üçüncü duruşması 18 Eylül 2024’te ve son görülen dördüncü duruşması ise 20 Aralık 2024’te görüldü. Bir senenin değerlendirmesini yazmayacağım, bunu daha önce yazmıştım.

NOURTANİ DAVASINDA SONA DOĞRU:
IRKÇILIĞA, EMEK SÖMÜRÜSÜNE VE CİNAYETE KARŞI ADALET MÜCADELESİNİN BİR YILI

Üçüncü duruşmadan sonrasını değerlendirmek istedim.

Duruşmaya az bir süre kala iki önemli olay meydana geldi. Birincisi, Nourtani’nin çalıştığı ocakta görev yapan iki göçmen işçinin videosunun ortaya çıkmasıydı. Bu işçiler, Nourtani’nin çalıştığı dönemde böbreğini satması için para teklifi iddialarının gerçek olduğunu belirtiyor. Ayrıca, o gün Nourtani ile........

© sendika.org