Derin bir nefes alalım ve yüksek sesle söyleyelim: doğru yoldayız. Yazdık, tartıştık, okuduk, toplantı yaptık ve bazen şöyle dedik; Sorunlarımızı aşmak için taktiklerimiz işe yaramıyor, kitapların altı çizili sayfaları aklımızı çalıştırmaya yetmiyor. Ama unuttuğumuz çok önemli bir şey var ki o da şu: Bu topraklarda kavga her zaman yaşıyor. Yani “ben olmayınca bu güller bu serviler yok” fikri çoktan tozlu raflarda. Biz olsak da olmasak da yoksullar kendi iktidarını kurana dek kavga sürecek. İşte tam da bu nedenle çekinmeden söyleyelim; halka, kavgaya olan inancımız diri, biz doğru yoldayız.

Ümraniye Topağacı mahallesinde yaklaşık yirmi gün önce kentsel dönüşüm adı altında başlayan hukuksuz yıkım ile bir sürecin içine girdik. İlk önce şunu söylemek gerekir ki memleketteki rant-talan-yağma politikaları günden güne katmerleniyor. Daha açık ifade etmek gerekirse iktidarın rant politikaları karşısında Ankara’nın Dikmen Vadisi’nde unutulmaz bir barınma hakkı direnişine tanık olduğumuz yıllardan bugüne bakınca şunu söyleyebiliyoruz; “Melih Gökçek bile halka bu kadarını yapmadı”. AKP’nin neoliberal konut politikası halkın sağlıklı, güvenli evlerde yaşaması için değildi, bunu zaten biliyorduk. Ama giderek saldırganlaşan rant politikaları artık apaçık sermayeye kaynak aktarma aracı olarak karşımıza çıkıyor ve bu kapalı kapılar ardında da yapılmıyor. Her bir mahallede adım adım örülen bir durum var. Yoksul bir mahalle önce rezerv alan ilan ediliyor. Sonra bir sosyal konut projesi reklamı adı altında bir odalı sağlıksız konutlar inşa ederek yoksula ait olan tekrardan on yıllarca borçlandırılıp geri satılıyor. Tabii bunu kabul etmeyen yurttaşla da başta kendisi uğraşmıyor. 30-40 yıllık komşusunu ona düşman ediyor. O da olmazsa elektrik, su, doğalgaz gibi temel haklardan mahrum bırakıyor. Ardından tehditler, ardından polis saldırıları derken bir yoksul mahalle çoluğuyla çocuğuyla, ağacıyla, toprağıyla talan edilmeye........

© sendika.org