Cemalettin Canlı’nın uzun bir araştırma süreciyle tarihe not düştüğü ve NotaBene Yayınları’ndan geçtiğimiz aylarda yayımlanan Gölköy’ün Devrimci Yolu: Caniklerden Bir Direniş Öyküsü kitabı, Türkiye’de sosyalist hareketin kırsal alanlardaki örgütlenme süreçlerini, yerel halkın politikleşmesini ve devrimci mücadelenin sosyolojik dinamiklerini inceleyen bir çalışma olmasının yanı sıra, 1970’li yılların toplumsal çalkantılarında, Karadeniz’in dağlık coğrafyasına sıkışmış bir ilçede filizlenen devrimci hareketin, yerel halkın sosyalizme ve örgütlü mücadeleye yönelişini gözler önüne sermesi açısından da dikkate değerdir. Kitap, Fatsa’nın gölgesinde kalmış ama ona ruh veren, etrafındaki ilçelerle birlikte şekillenen sol hareketin tarihini yeniden keşfetmemize olanak tanıyor.

Ordu ilinin devrimci mücadelesi denildiğinde akla ilk olarak Fatsa ve onun sosyalist belediye deneyimi gelir. Oysa bu tarih sadece Fatsa ile sınırlı değildir. Yazar, Gölköy’ün devrimci hareket içindeki konumunu, bölgenin tarihsel, coğrafi ve sosyal yapısıyla birlikte detaylandırıyor. Çalışma, Gölköy’ün sol geçmişini 1960’lardan itibaren incelerken, 1970’li yıllarda siyasetin nasıl radikalleştiğini, halkın politikleşme sürecini ve sol örgütlenmelerin doğuşunu belgelerle anlatıyor.

Gölköy, Ordu’nun iç kesimlerinde yer alan, göç ve kırsal ekonomiye dayalı bir yapıya sahip, Karadeniz’in mütevazı bir ilçesidir. Sosyal ve politik anlamda, sahil şeridindeki Fatsa ile belirgin farklar gösterir. 1970’li yıllarda Fatsa, sosyalist hareketin doğrudan bir yönetim pratiği geliştirdiği ve........

© sendika.org