İleri yaş almalarına rağmen hâlâ çalışıyorlar, hâlâ ekmek parası peşinde koşuyorlar, hâlâ sonbaharlarında emek harcıyorlar.
Ahmet Amca, Ayşe Teyze, açlık sınırının altında kalan aylıkları gereksinimlerini karşılamadığı için alın teri akıtmaya devam ediyor. Kimi 60 yaş ve civarında, kimi 70 yaş ve üzerinde. Öyle ki çalışanlar arasında 80 yaşını aşanlar bile var.
Onlar, “Yaş yetmiş iş bitmiş” atasözüne inat yılmadan, “Yaş yetmiş iş bitmemiş” dercesine yaşlı emekçiler olarak çalışma yaşamında yer alıyor. Avrupalı mevkidaşları ellerine geçen insan onuruna yakışır aylıklarla dünyayı gezerken, 16 bin 881 TL’lik en düşük aylığa layık görülen Türk emekliler erken saatlerde işe koyuluyor.

Kadın emekliler genelde idari hizmetlerde, evlerde temizlik işlerinde koştururken, erkek emekliler inşaatlar başta olmak üzere bedenlerini oldukça zorlayan, iş güvenliği riski yüksek sektörlerde ekmek peşinde koşuyor. İş kazalarında ölenler hayli fazla. İnşaatlardan düşerek yaşamını yitiren erkek emeklilerin hazin sonları yürekleri dağlıyor. “Üç beş kuruş daha fazla kazanayım” diye gün görmeden, rahata ermeden iş kazalarında dünyaya veda ediyorlar.

İkinci işte çalışan emekli sayısı giderek artıyor.........

© Samsun Gazetesi