Zaman... Sessiz bir yolcudur. Ne gürültüyle gelir ne de haber verir. Elinde ne bir kalem ne bir silgi vardır ama öyle ustaca dokunur ki hayatın en karmaşık sayfalarına, biz farkına bile varmadan siler geçmişin en koyu lekelerini. Bugün yanarken, yarın sadece bir anıya dönüşür. Bugün içimizi sızlatan bir bakış, bir kelime ya da bir vedanın ağırlığı, zamanla hafifler. Önce hatırlarken gözler dolar, sonra sadece bir tebessümle anılır. İşte zaman böyle çalışır; acıyı aşka, öfkeyi anlayışa, özlemi kabullenişe dönüştürür. Yeter ki ona fırsat ver.

İnsan, yaşarken sandığı kadar güçlü değildir. Acıların içinde kaybolur, ayrılıklarla savrulur, hatıralara tutunur. Bir ses, bir şarkı, bir sokak, bir mevsim... Hepsi geçmişin bir yansıması olur. Kalp daralır, boğaz düğümlenir. "Unutamam" deriz içimizden. "Bu........

© Samsun Gazetesi