Hayat, çoğu zaman bir denge oyunu gibidir. Gözle görülmeyen iplerle birbirine bağlı olaylar, insanlar ve duygular arasında süregelen bir uyum arayışı… Ve biz, bu büyük orkestranın içinde, kendi iç sesimizle dış dünyanın senfonisini uyumlu hale getirmeye çalışan birer şef gibiyiz. Kusursuz bir uyumun, dış dünyadan ziyade iç dünyamızda barındırdıklarımızla şekillendiğini anlamak ise, yaşam yolculuğumuzun en kıymetli keşiflerinden biridir.

İçimizde neler barındırıyoruz? Sevgi, öfke, umut, kırgınlık, şefkat, korku, sabır… Her biri, ruhumuzun gizli odalarında yer bulmuş duygular. Bazıları ışıkla beslenmiş, bazılarıysa karanlıkta büyümüş. Ve işte bu içsel birikimler, davranışlarımızın, kararlarımızın ve ilişkilerimizin pusulası oluyor. Bir insanın iç dünyasında huzur varsa, bakışı bile yumuşaktır. Sözleri, en sert gerçeği bile şefkatle sarar. Çünkü içindeki uyum, dışına da yansır.

Bir başka deyişle, insanlar kendileriyle barışık olduklarında, dünya ile de daha kolay barışırlar. Zihninde sürekli bir........

© Samsun Gazetesi