Hayat, tuvali henüz boş bir resim gibi sunar kendini bize. Doğduğumuz anda elimizde bir fırça vardır ama nasıl kullanacağımızı bilmeyiz. Zamanla öğreniriz; düşe kalka, deneye yanıla... Kimimiz önce karalamalar yapar, kimimiz dikkatlice küçük çizgilerle başlar. Ama ne olursa olsun, o tuval yavaş yavaş dolmaya başlar. Her çizgi, her renk, her gölge bir anıya, bir yaşanmışlığa dönüşür.

Renkler ise tamamen bizim seçimimizdir. Mutluluk sarıdır belki; sıcak ve parlak. Huzur gökyüzü mavisi gibi ferahlatıcıdır. Tutku kırmızı, hüzünse gri olabilir. Bazı günler canlı tonlarla dolup taşarız, bazı günlerse siyahın ve beyazın zıtlığına sığınırız. Ama ne olursa olsun, o tablo bizim eserimizdir. Başkaları fikir verebilir, eleştirebilir hatta kendi renklerini önerebilir ama fırça yalnızca........

© Samsun Gazetesi