Annelik, büyük laflarla anlatılmaz. Çünkü çocuklarımızın duyguları, hisleri, güvende olduklarını bilmeleri; hepsi küçük ayrıntıların içinde saklıdır. Sessiz bir bakışta, gecenin bir yarısı başucunda bekleyişte, minik bir elin sıcacık bir avuca sığınışında... Annelik, işte o fark edilmeyen, görünmeyen ama derinden hissedilen anlarda hayat bulur.

Bir annenin gözünden kaçmayan şeylerdir çocuklarını büyüten. O yavaşça kapatılan kapılar, uykusuna dalmadan önce usulca okunan masallar, biraz eksik çizilmiş bir resme duyulan sonsuz hayranlık… Çocuklarımız kendilerini çoğu zaman kelimelerle ifade edemezler. Ama bir anne, o kelimesiz dünyayı okumasını bilir. Bir kaş çatışta neyin eksik olduğunu, bir duraksamada içten içe kopan fırtınayı, gözlerdeki pırıltının........

© Samsun Gazetesi