Sabahın serinliği, uykusunu üzerinden atamamış şehrin üzerine çökmüş. Durağın tabelası altında toplanmış beş kişi, aslında farkında olmadan bir toplum modeli oluşturuyor. İşte sosyoloji laboratuvarı: üç metrekarelik bir otobüs durağı.

En önde takım elbiseli bir adam var. Kravatını sıkmış, saate bakıp duruyor. Her bakışında sadece dakikaları değil, hayatını da ölçüyor sanki. “Zaman paradır” klişesi gözlerinin altında yazılı gibi. Yanında bir üniversite öğrencisi, kulaklık takmış, başını ritme bırakmış. Onun için bu durak, sabahın sıkıntısını unutturan bir konser alanı. Kimseyle konuşmuyor, belki de konuşmayı çoktan ekranlara havale etmiş. Bir köşede bastonuna yaslanan yaşlı teyze var. Gözleri sabırlı, dudaklarında yarım kalmış bir dua. Gençlerin ayakta bekleyişine bakıyor; içinde küçük bir hayal kırıklığı, büyük bir kabulleniş var. Çünkü toplumsal........

© Samsun Gazete Arena