Türkiye’de umut…

Ya seçim vaatlerinden çıkıyor.

Ya da kahve falından.

Her yerde afiş.

Her yerde slogan.

“İyi günler yakında!”

Umut artık bir kargo gibi.

Teslimat bekleniyor.

Ama kime geliyor bu iyi günler?

Belli değil.

Belki geldi de bize uğramadı.

SMS’i de unutmuşlar!

Walter Benjamin diyor ki:

“Değişim için, önce iyimserliği reddedin.”

Biz de reddediyoruz!

Ama çayla simitle değil.

Faturayla…

Kirayla…

Market fişiyle!

Çünkü iyimserlik güzeldir…

Ama meditasyonda!

Siyasette fazla iyimserlik,

Yanmış tencereye “olsun, kokusu güzeldi” demek gibi.

Terry Eagleton da uyarıyor:

“İyimserlik, düzen fena değil demektir.”

Aaa ne tesadüf!

Tam da bazı yöneticilerin beklediği inanç bu:

“Çok şükür… Allah eksiklerini tamamlasın!”

Ama bu umutlar kim için?

Metroda çocuk bezi........

© Samsun Gazete Arena