Hakkındaki yolsuzluk suçlamaları ve Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin tutuklama kararına rağmen İsrail’de Netanyahu hükümeti, kontrolsüz siyasi hırsıyla bu defa da rotasını İran’a çevirmişti. Ve sonunda olan oldu. Dün gece ABD, İran’ın üç nükleer tesisini — Fordow, Natanz ve İsfahan — savaş uçakları ve Tomahawk füzeleriyle vurdu. Bu, artık Ortadoğu’daki savaşta ABD’nin yalnızca dolaylı bir aktör değil; doğrudan bir taraf haline geldiğini gösteriyor.

Trump, “Fordow artık yok” diyerek bu saldırıyı tarihi bir dönüm noktası gibi sundu. Ama bu dönüm noktasının kime ne fayda sağlayacağı, işte orası meçhul.

Ben artık bu gelişmeleri kaygıyla değil, doğrudan bir tehlike algısıyla izliyorum. Çünkü mesele artık sadece İsrail-İran gerilimi değil; bu bir bölgesel değil, küresel çatışma riskine dönüşüyor.

The Washington Post, Trump’ın birkaç gün önce “Tahran’ı boşaltın” çağrısıyla dünya kamuoyunu alarma geçirdiğini yazmıştı. Ve nitekim, beklenen saldırı geldi. Ancak saldırının ardından yaptığı “iki haftalık değerlendirme süreci” açıklaması, aslında içeride kendi partisi içinde bile nasıl büyük bir fikir ayrılığı olduğunu gösteriyor. MAGA taraftarları hâlâ İran’la masaya oturulması gerektiğini savunurken, Cumhuriyetçi Parti’nin savaş yanlısı kanadı çoktan düğmeye basmış durumda.

Bu tablo bana, siyasi pragmatizmin artık yerini açık çatışmacı bir dile bıraktığını düşündürüyor. Beyaz Saray Sözcüsü Leavitt’in geçtiğimiz hafta yaptığı “karar iki hafta içinde verilecek” açıklaması, şimdi yerini tam teşekküllü bir askeri müdahaleye bırakmış durumda. Ve bu müdahalenin ardından İsrail’in çok övündüğü hava savunma sistemi ne kadar dayanıklı olur, ekonomisi bu süreci kaldırabilir mi, büyük bir soru işareti olarak duruyor. Belki de Trump, Netanyahu’dan kurtulmanın yolunu tam da bu “sürükleyici kriz”de görüyor.

İran ise boş durmayacaktır. Zaten saldırının hemen ardından Devrim Muhafızları “yanıt gelecektir” açıklamasını yaptı. Birçok analizde vurgulandığı gibi, İran’ın bu saldırıya karşılık olarak........

© Para Borsa