Bir ülkede finansal okuryazarlık ve ekonomi bilgisi eksikse, daha da kötüsü yetkili noktadaki kişiler buna sahip değilse, hem o ülkenin sorunları ağırlaşarak içinden çıkılmaz hale geliyor; hem de kırılan gafların boyutu büyüyor.

Zaten yıllardır ülkede emeklilere iane verilen insanlar muamelesi yapılan bir fotoğraf var. Sanki hiçbir şey yapmadan yatıp, ‘ekmek elden su gölden’ gibi yaşadıklarını varsayan, biraz da terbiye sınırları aşan bir üslup ve tarz geliştirildi.

Öncelikle tekrar hatırlatmak isterim ki emekliler, ülkenin yardımda bulunduğu düşkün vatandaşları değildir. Yıllarca kamu ya da özel sektörde memleketine hizmet vermiş, bu süreçte taahhüt ettiği yıl boyunca çalışmış, primini ödemiş, yani kumbaraya para atmış kişilerdir.

Yani emekli maaşı bir iane değil, hak ediştir. Siyasetçi kumbarayı patlatıp, paraları çarçur ettiyse, bunun sorumlusu yükümlülüklerini yerine getiren insanlar değil, ortadaki bir kaynağı yönetme beceresi gösteremeyenlerdir.

Konuyu özellikle kaleme alma nedenim, gaflarıyla ünlü Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan’ın yeni bir söyleme daha imza atması. Açlık sınırının 27 bin 111, yoksulluk sınırının 88 bin 310 TL olduğu bir ülkede, çok gerçekçi olmasa da tek kişinin yaşam maliyeti olarak........

© Para Analiz