Sanırım mizah sanatının ustaları bugünün romanı yazmaya kalksaydı, oldukça zorlanırdı. Zira ortadaki dram ve komedinin eş zamanlı yaşanması, buna karşılık yöneticilerin hiçbir şey yokmuş gibi davranması ‘Yaşar ne yaşar ne yaşamaz’ romanını bile aratacak cinsten…

Çünkü ülkede sürekli bir rakam açıklanıyor, bu rakamlar doğrultusunda enflasyonun düştüğünden söz ediliyor ama gerçek bambaşka. Mesela son iki aydır tarımda üretici fiyatlarında düşüş görülüyor.

Fakat bununla birlikte, bilhassa son birkaç aydır, aksine yükselen fiyat grafiği insanları çileden çıkaracak cinsten. Fiyatların ortalama yüzde 30’larda arttığı bir süreci, ekonomi yönetiminin görmüyor olmasına mı, yoksa insanların çaresizliğine mi yanacağız bilemiyorum.

Rafta gıda fiyatları dur durak bilmeden artıyor, semt pazarlarında insanların parası olmadığı için, pos cihazı zorunlu hale getirilip, kişilerin daha çok kredi kartı borçlusu haline gelmesine ortam hazırlanılıyor, ama ülkede Tarım ÜFE düşüyor öyle mi?

Bunun tek bir açıklaması olabilir, o da üretimden vazgeçmiş olma ihtimali. Bizim fiyatları da ithal ürünler arttırıyor olabilir. Çünkü halden perakende satış noktasına kadar herkes maliyetlerin çok yükseldiğinden bahsediyor. Yani ortadaki problemi bir fırsatçı arayışına atmayalım. Fırsatçı varsa yakalamak başka, sorunu........

© Para Analiz