Türkiye ekonomisinde yıllardır şahlanmaktan en zorun geride kaldığına, paranın adresi olmaktan yatırımcıların sümen altında bekletilmesine, vatandaşın konforunun artmasından ihracat patlamasına kadar bir dizi başarı benzetmesini dinleyip duyuyoruz.

Hatta rivayet o ki, kişi başına gelirimiz 17 bin dolar olmuş bizim haberimiz yok. Fakat para gelirken tüketim ekonomisini uygulayan., elde avuçta ne varsa özelleştirme adı altında satan, para kesildiğinde imtiyaz gibi yap – işlet devret usulü işlere imza atan ülke eksi bakiyedren kurtulamıyor.

Vatandaşın zenginleştiği söylenirken, nüfusunun büyük bir bölümü yoksulluk sınırına yaklaşamayan, önemli bir bölümü de açlık sınırının altında yaşayan, buna karşılık 25 milyon icra dosyası olan, kuru sabit tutmak için yüksek faiz ödeyip, bütçe açığı patlatan fotoğraf görmezden geliniyor.

Rekor kırdığımız söylenen ihracatta bile Türkiye kazanç ortalamasının 40 yıldır 1,4 dolar / kg olduğunu bakmaksızın, dış ticaret yapımızdaki sakatlıkları görmeden, ihracat yaptıkça dış ticaret açığı verip, cari açık finansmanı sorunu yaşayan bir ekonominin gölgesinde sefalet endeksine düştüğümüz de konuşulmuyor.

Fakat aradan geçen bu kadar yıl boyunca yurtdışı yükümlülükler ile alacaklar arasındaki fark yine eksi 327 milyar........

© Para Analiz