Bir ekonomide, anlatıldığı gibi her şeyin yolunda olmasının yolu, öncelikle orada gerçekçi yaklaşımların olmasından geçer. Mehmet Şimşek’in tabiriyle rasyonaliteye de verilerinizle yüzleşmeden geçemezsiniz.

Bunun en açık gerçeği, insanların gelirleriyle giderleri arasında açılan makas ve daralan iç piyasa vakasında yaşanıyor. Bu ülkede insanlar her hafta daha az gramaja daha çok para ödemek zorunda kalan, sonra da dönüp ‘çok tüketiyorsun’ suçlamasına muhatap kalan bir fotoğrafın içinde yaşam mücadelesi veriyorlar.

Durum vatandaş nezdinde bu şekilde de, reel sektörde farklı mı? Önce yüzde 120’den yüzde 28’lere düşürülen bir üretici enflasyonu yarattılar. Normal şartlarda bu düşüşün, tüketici enflasyonunu patlaması lazım. Ama kaderin cilvesine bakın ki, o da 90’lı seviyelerden yüzde 38’e düştü.

Yani neredeyse 100 puan hokus pokus ile yok edildi. Peki bir üretici maliyetini fiyatlarına tam anlamıyla yansıtamıyorsa ne olur? Sermaye olarak erimeye başlar. Firmasını ayakta tutmak için, hesapsızca borçlanır.

Bu kadar kur riskinin olduğu bir ülkede reel sektörün döviz borçlarının artması da zaten bunun sağlamasını bize veriyor. Lakin iş burada da bitmiyor. İhracat gelirlerini TL’ye park etme........

© Para Analiz