Türkiye siyasetinin tuhaf döngüsünü izlediğimizde, muhaliflerin zamanla iktidarın üslubunu, tavrını, hatta hırslarını taklit etmeye başladığını görürüz. Hani “öteki olana benzemek” dedikleri şey. Bana kalırsa bu durumun en iyi sinemasal metaforu Çiçek Abbas’tır.........

© Öteki Sinema