Hakkı Kurtuluş ve Melik Saraçoğlu’nun Gözümün Nuru’nu yıllar önce yine Adana’da izlediğim günü hatırlıyorum. Seyirciye eziyet etmeyi seven somurtuk festival filmleri arasında çiçek gibi açan, farklı bir bakış ve mizahi bir ton sunan bir işti.

Acemilikleri vardı, doğru. Ama işte o acemilik filmin kalbini atar hale getiriyor, onu samimi kılıyordu. Bizim festival sinemacıları seyirciyle samimiyeti zül sayar; seyirciyi muhatap almak yerine, ona sinema dersi vermeye kalkışırlar. Kurtuluş ve Saraçoğlu o gün o zinciri kırmışlardı.

Şimdi yıllar sonra 32. Adana Altın Koza’da karşıma çıkan Algoritmaya Biat Et aynı yönetmenlerin değilmiş........

© Öteki Sinema