PARA ODAKLI SENDİKACILIK

Emperyalizm ideolojisi neoliberalizmin “sendika, siyaset yapmamalıdır, ki aslında sendikaya bile gerek yok” anlayışı, isminde “Devrimci” sıfatı taşıyan sendikayı bile derinden etkiledi.

İdeolojisiz sendikacılık, üretimden gelen gücünü salt paraya indirgedi: “Bana ne vereceksiniz!”

İşçi fetişizmi, işçiye olduğundan fazla değer ve güç atfetmektir. Kendini buna kaptıranlar, işçinin “para para para” taleplerini hep haklı buluyor!

Hesaplamalarda rakamlar-istatistik var, ideoloji-siyaset yok. Ülkenin -sendikasızlığı da yok eden- ekonomi-politik gerçeği yok.

Bu satırları, İzmir belediyesinden para isteyen DİSK için yazıyorum; diyelim belediye istenen artışı yaptı, merkezi iktidar bugün belediyeyi sık boğaz ederken bunu nasıl ödeyecek? Ödeyemeyince ne olacak? İşçi yine eyleme başlayacak ve sonuç kaos...

Grevin salt mali portresi hesaplanıyor ya politik sonucu?

Kimin umurunda? İktidar hegemonyasının ileride daha büyük emek sömürüsüne yol açacağı kimin umurunda?

Ücret artışı, ideolojisiz-siyasetsiz nasıl düşünülebilir? DİSK bürokrasisi, ülkede 19 Mart’tan sonra neler yaşandığının farkında değil mi?

Görünen: DİSK ülkenin toplumsal yapısına, siyasal karakterlerine yabancılaşmıştır. Kırk yıldır neoliberalizm gölgesindeki sendikacılığın hazinli halidir bu: Siyasetsiz sendikacılık!

Evet emperyalist küreselleşme ideolojisi, emeğinin gücünü siyasi mücadeleden koparmakta başarılı olmuştur. İzmir bunun son örneğidir…

İŞÇİ SINIFININ İNTİHARI

İzmir grevinin bir diğer tehlikesi var:

Türkiye'de işçi sınıfının dörtte üçü asgari ücretle çalışmaktadır. Emeklilerin hali içler acısıdır.

© OdaTV