SAF DEĞİLİZ
Orta Çağ’da zaman an’dır, geçmişle/tarihle ilgisi yoktur.

Oysa, geçmiş, uyarma sistemi görevi yapar.

Somuta bakmak istiyorsak, olgunun evvelini bilmeliyiz. Ki:

Kolaya hiç meyilli olunmamalı, cehalettir çünkü.

Barışla aldatma oyununa gelmemek lazım…

Başlayabilirim:

Bu köşede şunu yazdım; Devlet Bahçeli’nin milli çözüm sürecini önemsiyorum. Ve ancak:

Çocuk değiliz, biliyoruz ki, saflık bedel ödetir!

Tartışmamız muhakkak, uyarı sistemini harekete geçirmek şart…

Geçmiş dönem, AKP-FETÖ-dönek solcu liberal ittifakının dilinden “siyasi vesayet” sözü düşmedi. Yani sivil siyasi iktidarı, belli bürokratik denetleme mekanizmaları sınırlamaktaydı.

Bu algı yaratma etkinliği hem medya hem siyaset, hem de sivil toplum ve akademi kanalıyla sürdürüldü. Ayrıca Carnegie, Brookings gibi uluslararası kurumlardan-emperyalist ülkelerden büyük destek aldılar…

“Askeri vesayet” ile mücadele kampanyası, çok aktörlü projeydi ve kamuoyuna sürekli demokratikleşmeye ulaşılacağı propagandasıyla yürütüldü…

Ardından ne oldu?

Ergenekon kumpası başladı.

Balyoz kumpası başladı.

Poyrazköy kumpası başladı.

Askeri casusluk kumpası başladı.

Kozmik oda kumpası başladı. Vd.

Türk Silahlı Kuvvetleri, tarihinin en büyük manipülatif saldırısı ile karşı karşıya kaldı.

Gözaltına alınan askerlere özel savcılar şunu söyledi; “Dediklerimizi söyleyin şu kapıdan çıkıp gidin.” Mehmetçik’i esir almayı hedefleyen soysuzlaştırma operasyonuydu bu...

Buraya virgül koyalım.

BİRİNCİ AŞAMA: CUMHURİYETİN ORDUSUNU TASFİYE

Ergenekon-Balyoz vd. kumpas döneminde kiminin “Demokratik Açılım”, kiminin “Milli Birlik ve Kardeşlik Projesi” adını verdiği PKK açılım süreci........

© OdaTV