Genç kardeşim, Akademisyen-stratejist Kemal Uysal ile birlikte Türk toplumunu uyarıcı yazılarımızı sürdürüyoruz.
Kendisinin dün bana ulaştırdığı son bilgi notlarını akademik üslubunu koruyup, kendi deyişlerimi doğal bir akışta yerleştirdim.
Türk Milleti’ni uyarıcı, toplumu bilinçlendirici bir ton ekledim.
"Geçmişini bilmeyen, geleceğini inşa edemez!"
Bu atasözü, ortak hafızanın, bir milletin ayakta kalmasının temel taşı olduğunu bize hatırlatır.
Bugün aslında dün’dü.
Dün Televole’nin şaşalı sahneleriyle başlayan bir kültürel erozyon, bugün Sıfır Bir’in sokak raconuyla toplumun ontolojik güvenliğini tehdit ediyor.
Türk Milleti’ni uyarmak ve toplumu bilinçlendirmek adına, popüler kültürün perde arkasındaki psikolojik harp stratejilerini masaya yatırmalıyız.
Bu makale, sizi düşünmeye ve harekete geçmeye davet ediyor...
...
Öncelikle...
Gerçek, Hülya Avşar’ın ikonlaştırılmış göğüslerinde, Sibel Can’ın mitikleşmiş poposunda, İbo Show’un sahne illüzyonlarında, Mehmet Ali Erbil’in erotikleşmiş şovlarında, Acun’un reyting imparatorluğunda ve Sıfır Bir dizisinin toplumsal çözülme alegorisinde saklandı.
Bu tespit, popüler kültürün yalnızca eğlence olmadığını, aksine bilinçli bir psikolojik harp aracı olarak işlediğini gösteriyor.
Nitekim...
2000 yılında Kanal D Genel Yayın Yönetmeni Tuncay Özkan’ın aktardığı anekdot, dönemin MİT Müsteşarı Şenkal Atasagun’un Televole ve benzeri magazin programlarının yayından kaldırılmasını talep ettiğini ortaya koyuyor.
Atasagun, Batman’daki kadın intiharlarını örnek göstererek, “Altı çocuğu olup evine ekmek götüremeyen biri, Televole’deki yaşamları gördüğünde ne düşünür? Ben bu durumda olsam belki de komünist olurdum” diyerek sosyolojik tahribata dikkat çekmiş.
Hal böyleyken...
Bu içeriklerin basit bir magazin tartışmasını aştığı ve güvenlik ölçeğinde bir tehdit olarak algılandığı aşikar.
Devlet güvenlik bürokrasisinin en üst düzeyinde bu meselenin “tehdit” olarak tanımlanması, Televole........

© ngazete