Η Ν.Δ. και η ιδιοκτησία
Διαβάσαμε με προσοχή την ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο Τύπου της Ν.Δ. πριν από μερικές μέρες με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 27 ετών από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή και ως έναν βαθμό νιώθουμε ικανοποίηση γιατί είχαμε σημειώσει την παράλειψη του κόμματος στην έκδοση της ανακοίνωσης του πρωθυπουργού για την 21η Απριλίου.
Δεν πρόκειται για λατρεία προς το πρόσωπο, αλλά για θέση αρχής. Οι πράξεις του και η φιλοσοφία ζωής του είναι που μας εμπνέουν, όχι το επώνυμό του. Το οποίο σε τελική ανάλυση, βεβαίως, είναι το επώνυμο ενός ανώνυμου Ελληνος που κατέστη εθνική προσωπικότητα του δημοσίου βίου. Η Ν.Δ., όπως συνηθίζει, εξέδωσε μια ανακοίνωση στα μέτρα της σημερινής ηγεσίας για να υποστηρίξει ότι ο Εθνάρχης «κατέστησε την Ελλάδα ισότιμο συνομιλητή του Δυτικού Κόσμου, οδηγώντας τη σταθερά στη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Και για να θυμίσει ότι «αποστρεφόταν τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία και ήταν το πρότυπο του ορθού πολιτικού λόγου». Σωστά είναι όλα αυτά κατά βάσιν, αλλά οι «νεαροί» στην παράταξη συντάκτες της ανακοίνωσης, μάλλον αγέννητοι όταν μεσουράνησε ο Καραμανλής, ξέχασαν να αναφέρουν την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική του με τη Ρωσία και την Κίνα. Λησμόνησαν ότι συγκρούστηκε με τη Δύση μετά τον «Αττίλα» και έβγαλε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.
Επειδή η Δύση ήταν στη λάθος πλευρά της Ιστορίας. Και βεβαίως προσπέρασαν το γεγονός ότι ο ορθός λόγος δεν σημαίνει να είμαστε πολιτικώς αναίσθητοι. Το δάκρυ του Καραμανλή για τη Μακεδονία δεν ήταν ορθός λόγος. Ηταν γνήσιος πατριωτικός λόγος. Ιστορία. Πολιτική απογυμνωμένη από το συναίσθημα, βασιζόμενη μόνο στη........
© newsbreak.gr
