“Zaman her şeyin ilacıdır” derler ya... İlaç değil ama kabullenmeyi sağlıyor aslında… Yıllardır süren ekonomik kriz, acıyı normalleştirdi… Bu durumda yaşamayı, çaresizce kabullenmeyi öğretti

“Bakın notumuzu yükselttiler, kur sabit, enflasyon düşüşte, en kötüsü geride kaldı!” Ne de olsa bu halk, yıllardır ne vaatlere inandı…

***

Bugün “ilaç” diye sundukları programın tek bir hedefi var; Talebi boğarak, yani ekonomiyi bilinçli olarak soğutarak enflasyonu kağıt üzerinde kontrol altına almak. Peki ya yan etkisi? İnsanı hayattan soğutmak!

Kredi musluklarının kısılması, fabrikaların yeni projeleri rafa kaldırması, KOBİ’lerin borç batağında çırpınması demektir. Çarklar duruyor, üretim yavaşlıyor ve ülke ekonomisinin can damarları bir bir tıkanıyor.

***

Bu soğutmanın toplumsal faturası ise işsizlik verilerinde gizli. Rakam makyajıyla tek haneye indirilmiş resmi verileri bir kalemde geçin. İşin aslı, umudunu yitirenleri, eksik ve güvencesiz........

© Nefes