CHP’nin içi şu sıralar bildiğin siyaset laboratuvarı. Her tahlilde başka bir şey çıkıyor. Biri Kılıçdaroğlu’cu, öteki Özel’ci. Bir bakıyorsun İmamoğlu’cu, kulağını dayıyorsun Yavaş’çı. Yahu bu ne hal? Parti dört bir yandan esen rüzgarlarla savruluyor!

***

Tamam, farklı fikirler olacak. Bu parti Atatürk’ün kurduğu bir çınar. Elbette gövdesinde türlü dal olacak, elbette her yaprak ayrı düşünecek. Ama bu dallar birbirine gölge yaparsa, yaprak yaprağa düşman olursa ne olur? O zaman iş çiçek açmak değil, kökten kuruma noktasına gider.

***

Şimdi ne diyor millet?

“Yeter artık, çekin şu elinizi birbirinizin yakasından!”

CHP seçmeni yorgun. Umut arıyor. Birlik bekliyor.

***

Kılıçdaroğlu hâlâ perde arkasında mı, plan mı yapıyor bilinmez. Özgür Özel kürsüde lider ama gölgesinde başka gölgeler. İmamoğlu İstanbul’dan öteye ses vermeye çalışıyor. Yavaş desen, zaten derin bir suskunlukta. Herkes ayrı telden çalıyor, ama ortaya doğru dürüst bir melodi çıkmıyor. Gürültü var, armoni yok.

***

Halbuki bu partinin ruhunda Kuvayı Milliye var.

“Ben” değil, “Biz” diyenler kazandırdı bu millete.

Bugün neden “Biz” diyemiyoruz?

***

Gençler geleceğini arıyor.

Kadınlar güvende hissetmek istiyor.

İşçi hakkını, emekli huzurunu arıyor.

Ama CHP kendi içine kapanmış, kendiyle kavga ediyor.

Halk sizi böyle görmek istemiyor.

***

Bakın beyler, makamlar gelir
geçer.

O koltuklar bir gün siz giderken arkanızdan el bile sallamaz.

Ama halkın kalbine kazınan şey sadakattir, ilkedir, duruştur.

***

Eğer gerçekten “Atatürk’ün mirasçısıyım” diyorsanız, önce onun mirasına yakışır bir duruş sergileyin.

Bir olun.

Beraber yürüyün.

Aynı........

© Nefes