Murat Çalık… Aylardır cezaevinde. Yargı süreci tamamlanmamış, suçu kesinleşmemiş. Ama günler geçtikçe, içerideki günler sadece takvimden eksilmiyor; onun hayatından da eksiliyor.

***

- İki kez kanseri nüksetti.

-20 kilo verdi.

-İki kez ameliyat oldu.

- Damarlarına anjiyo yapıldı.

-Ve yoğun bakıma alındı.

Doktorlar “Bu haliyle cezaevinde kalamaz” diyor. Ama o hâlâ parmaklıklar arkasında.

***

İnsan sormadan edemiyor… Bir insanın sağlığı bu kadar değersiz mi? Adalet dediğimiz şey sadece cezadan mı ibaret? Oysa hukukun önünde birçok yol var. Ev hapsi var, elektronik kelepçe var, adli kontrol var. Murat Çalık evinde tedavi görebilir, çağrıldığında mahkemeye gelir. Neden bu kadar zor?

***

Adaletin bir de vicdan tarafı vardır. Merhamet adaletin terazisinde eksik kalırsa, orada sadece soğuk duvarlar kalır. Adli Tıp’tan rapor bekleniyormuş. Peki ya o rapor gelene kadar Murat Çalık’a bir şey olursa? O zaman ne yapacağız? Vicdanımızı hangi kağıda sarıp da susturacağız?

***

Geç kalmadan adım atmak lazım. Çünkü geç gelen adalet, adalet değildir.

HALKIN SÖZÜ: Bırakın tutuksuz yargılansın

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde “En düşük emekli maaşı 35 bin lira olsun” önerisine kahkaha atan vekillere sesleniyorum.

O kahkaha orada kaldı sanıyorsanız yanılıyorsunuz.

Bakın buradan açık açık söylüyorum: Bu emekli senden benden zengin değil, resmen sürünüyor!

Sen TÜİK’le oynayıp “enflasyon 5”........

© Nefes