Irvin Yalom, “Nietzche ağladığında” isimli romanının bir yerinde büyük filozofa şöyle dedirtir:

“İnsanlar değişmek istemezler; sadece acıdan kurtulmak isterler…” .

***

İnsan çoğu zaman sancıyı değil, sancının sesini bastırmak ister…

Mesele ne gerçek değişimdir ne de gelişim…

Mesele sadece: “Şu anda canım yanmasın” telâşıdır…

***

Tıpkı başı ağrıdığında ağrı kesici alan ama neden ağrıdığını sorgulamayan biri gibi...

Ruhun sancısı da çoğu zaman bir çağrıdır ama…

Biz onu değişim çağrısı olarak değil, rahatsız edici bir gürültü olarak duyarız…

O yüzden terapiye gideriz…

Dua ederiz… Yoga yaparız… İçki içeriz… Kaçışlar yaratırız…

Ama, çoğu zaman tek istediğimiz şey........

© Nefes