Benim kuşağım, Ömer Seyfettin’in “Nadan” isimli hikâyesini mutlaka okumuştur…

Günümüzden 115 yıl kadar önce yazılan öykü tam bir ders niteliğindedir…

Nüfusunun sadece % 4’ünün okuma yazma bildiği Osmanlı döneminde geçen öykü; cehaletin karanlığında, padişahın kulu olarak yaşayan bir toplumu anlatır… Çocukluk dönemimde okuduğum hikâye:

Bizi özgürleştiren, Padişah’ın kulu olmaktan çıkarıp yurttaş yapan Büyük Atatürk’e olan saygımı ve sevgimi bir kez daha perçinlemiş, pekiştirmişti…

***

Hikâyenin anlatıcısı, bir dost meclisinde karşılaştığı “nadan” (cahil) bir adamın tavırlarını gözlemliyordu…

Bu adam, bilgisizliğini gizlemek şöyle dursun, onu bir meziyet gibi ortaya koyuyor… Sohbetin içeriğini anlamadığı hâlde konuşmalara müdahil oluyor, düşünmeden konuşuyor, karşısındakini dinlemeden yargılıyordu...

Ömer Seyfettin bu karakter aracılığıyla, cehaletin yalnızca bir bilgi eksikliği değil, aynı zamanda bir zihniyet sorunu olduğunu, kibirle birleştiğinde nasıl yıkıcı bir........

© Nefes