Canlarım, bugün biraz şiirsel takılmak; meselâ Mevlâna’nın, yeryüzündeki canlı, cansız her şeyin oluştuğu dört elementi hatırlatıp:

“Sen toprağın, suyun, ateşin ve havanın kardeşisin” sözünün felsefesini yapmak istiyorum...

O halde başlıyorum…

***

Toprak gibi ol, sessiz, derin, şikâyetsiz…

Bütün ağırlıkları taşı ama asla katılaşma...

Nice yorgun ayaklar yürüsün üzerinde…

Çiçek açtırmaya devam et sen yine de…

“Toprak gibi mütevazı ol ki, üzerinde gül bitsin…”.

Sabır onun en kadim duasıdır, toprak beklemeyi bilir…

Nice tohum gizlidir İçinde; zamanla taşar rahmet olur, sessizlikle büyür…

***

Su gibi ol; temizle, ak, git ama kirletme ve kirlenme…

Dön kıvrıla kıvrıla........

© Nefes