Grigory Petrov’un “Beyaz Zambaklar Ülkesinde” isimli romanı, bilhassa benim kuşağımın gençliğinde bir şekilde karşılaştığı:

Kimi zaman askerî okullarda, kimi zaman öğretmenler odasında elden ele dolaşan harika bir eserdir…

“Roman” dedim ama aslında pek de öyle değil…

(Bence) Toplumsal kalkınma ve uyanışın adım adım nasıl olabileceğini gösteren bir rehber...

Finlandiya’nın geri kalmışlıktan modern bir ulusa dönüşümünü anlatıyor…

***

Aynı tarzda bir kitabı Türk edebiyatçıların yazıp yazmadıklarını merak edip araştırdım…

Yazmamışlar...

Bizim yazarlarımız daha çok roman formunu seçmişler...

Meselâ, Yakup Kadri’nin Yaban’ı köylü-aydın uçurumunu anlatıyor ama “Beyaz Zambaklar Ülkesinde” ile benzerliği yok…

Halide Edip’in “Vurun Kahpeye” romanı: toplumsal cehaletle hesaplaşmayı, yozlaştırılmış bir dinin nasıl kötülük ürettiğini ele........

© Nefes