Sabah telefonum sessizdeydi.

Duymamışım.

Sonra baktım arayan Oktay Yıldırım. Hemen aradım.

O sırada Jandarma’da ifadeye gidiyordu. Kısaca anlattı:

“Sabah arabama silahlı saldırı yapıldı. Olayın özeti şu: Bundan 8-9 ay önce yine evime dayanılmıştı. Güvenlik kameralarıyla haberdar olmuştum. İlçe Jandarma Komutanı’na söyledim ve burada bana karşı bir provokasyon olduğunu ifade ettim. Evimin yakınında oturanlar ben buraya taşındığımdan bu yana benim içkici olduğumu, köyde istenmediğimi söylüyorlar. Süleymancılar ağırlıklı burada. Benimde beş yıl önce yayımladığım Diyanet’in Gizli Tarikatlar Raporu adlı kitabımdan haberdarlar. Sonra jandarmaya gittim. ‘Biz hallettik’ dediler. 12 Ağustos’ta bir linç girişimi daha yaşadım. Yine jandarmaya gittim yine bir şey bulamadılar. Bugün benim erken saatlerde Afyonkarahisar’a Büyük Taarruz’la ilgili gideceğim biliniyordu. Savcılığa bildirmiştim Afyon’a gideceğim diye hem de sosyal medyadan duyurmuştum. Sekiz el arabama ateş el edilmiş. Sabah yayınladım. Beş yıldır bu köyde yaşıyorum. Bu saldırının kaçta yapıldığını da bana söyleyen de köylülerdi. Vicdan azabı çektiklerini söyleyenler var ama korkuyorlar. Daha önceki saldırıların toplumun bu kadar gündeme gelmesinden sonra hatta Meclis’te soru önergesi verilmesine rağmen devam etmesi önemli. Bir motivasyonla bunu yapıyorlar. Birisi emir verdi ve sıktılar.”

Beş yıl öncesine dönelim.

Ağustos........

© Nefes