27 yıllık tek parti iktidarının ardından demokrasiye geçiş oldukça sınırlı bir çerçevede gerçekleşti. 1945-60 arası dönemde, farklı ideolojilerin savunulması ve örgütlenmesi mümkün olmadı. CHP ile bu partinin içinden çıkan Demokrat Parti arasındaki siyasi mücadele ise cumhuriyet devrimlerinin halka mal olup olmadığı noktasında tıkanıp kaldı.

1961 anayasasının kabul edilmesiyle birlikte bu kabuk kırılarak özellikle sosyalizm ciddi oranda konuşulmaya, tartışılmaya başlandı. Sendika yöneticilerinin ve aydınların bir araya gelmeleriyle kurulan Türkiye İşçi Partisi, 1965 seçimlerinde Meclis’te temsil edilme hakkını elde etti.

Bu atılımla birlikte, 1967’de Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun kurulması, sendikal mücadelenin de yükselmesini sağladı. 15-16 Haziran 1970’te gerçekleştirilen büyük direniş, egemen çevrelere işçi sınıfının gücünü fazlasıyla gösterdi.

Türkiye’de sosyalizmin yükselişi kesinlikle geçici bir hevesin ürünü değildi. Kitlelerle kaynaşmayı belli ölçüde başarabilen sosyalist hareketler, örgütleriyle, sendikalarıyla, dernekleriyle 12 Eylül’e kadar ciddi bir mücadele yürüttüler. Yapılan yanlışlar, hatalar, iç........

© Muhalif