menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

BANA, “ALLAH’IN KULU VE RESÛLÜ DEYİN”

10 12
07.06.2024

İnsân sevgisinin ilk belirtisi insânlar karşısında baskı/zorbalık/kabalık yapmayı bırakmak ve büyüklenip kasılmayı terk etmektir. Hz. Peygamber “hepiniz Âdem’in çocuklarısınız ve Âdem topraktan yaratılmıştır” diyerek bu fani/geçici dünyada insânın insâna Firavunluk taslamasının ne kadar boş ve anlamsız olduğunu en güzel biçimde ifâde etmiştir. İnsânın, öteki insânlara hükmedip onları ezme gayreti içine girmesinin, bireysel, toplumsal ve evrensel boyutları vardır ve İslâm bunların tümüne karşıdır. Mülk ve saltanat yalnız Allah’ındır ve hükümranlık sadece O’na özgüdür. Böyle olduğu içindir ki; insânoğlu fert, toplum, ırk, renk ve sistem olarak öteki insânlar üzerinde despotluk kuramaz. İnsânlar birbirlerine büyüklük taslamakla değil, birbirlerini sevmekle yükümlüdürler.

İnsân sevgisinin, insâna saygının, insânı ezmemenin ne demek olduğunu, nasıl gerçekleştirilmesi gerektiğini vurgulamak için “insânoğlunun en hayırlısı/seçkini” olan Hz. Peygamber, kendini “kral peygamberlikten kaçan, köle peygamberliği yeğleyen” biri olarak tanımlamıştır. O halde son peygamber dönemi kıyâmete kadar süreceğinine göre, insânlığın kemâli de “köle peygamberliği yeğleyen” Hz. Peygamber’in bu tavrını hayatına hakîm kılmakla mümkündür. Şüphesiz peygamberler, yeryüzünde Allah’ın tavır ve tarzının, ilâhî güzellik ve mükemmelliğin madde ve mânâ hâlinde en ileri belirişleridir. Bu nedenle onları akla gelebilecek her türlü övgüyle övebiliriz ve bu bizim açımızdan aynı zamanda bir imâni görevdir. Yalnız “her tefrit bir ifratın sonucu olduğundan” ve bunu da Hz. Peygamber çok iyi bildiğinden, kendisini övmek isteyenlerin aşırılığa kaçıp da -Hz. Îsâ örneğinde olduğu gibi- tehlikeli bir sapkınlığa düşmemeleri için bir hadisinde şu uyarıyı yapmıştır. “Hristiyanların Meryem oğlu İsâ’yı övdükleri gibi beni övmeyin. Şunu biliniz ki, ben Allah’ın kuluyum. O halde bana: “Allah’ın kulu ve Resûlü deyin.”

Gerçekten de Hristiyanlar Hz. Îsâ’ya olan övgülerinde aşırıya kaçmış, farkında olmadan sapmışlardır. Yâni Hz. Îsâ’nın peygamberlik vasfını gerektiği gibi tanımayanlar, sonunda O’nun kulluk vasfını aşırı övme yoluna gitmişler ve O’nu Allah’ın oğlu........

© Mir'at Haber


Get it on Google Play