Allah-u Teâlâ’nın, yarattığı arzda her türlü kötülüğü ve zulmü işleyen şeytanlaşmış insanlardan intikamını alması yahut onların cezasını vermesi birkaç şekilde tezahür eder. Bunlardan birisi toplu helâklerledir ki, Nuh tufanı, Âd, Semûd ve Lût kavimlerin helakleri bunlardandır.

Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) duasından dolayı Allah-u Teâlâ, toplu helakleri kaldırmıştır. Ancak Firavun örneğinde olduğu gibi zulümde zirveye ulaşan kişilerin geçmişte verdiği gibi mahiyet, zaman ve sınırının takdiri tamamen zatına mahsus olmak kaydıyla cezasını vermektedir.

Zulmün ve kötülüklerin cezasının dünyada verilmesi vasıtasız şekilde İlahî kudretin tecellisiyle gerçekleşeceği gibi, vasıtalı yani sebepler zinciriyle insan eliyle de gerçekleştirebilir. Bu tamamen imtihan gereğidir ve Allah-u Teâlâ’nın insana yüklediği misyonla bağlantılıdır.

Zulüm ve kötülüklerin cezası için mühlet takdir edildiği de vakidir. Allah-u Teâlâ’nın yarattığı arzında yaşayıp, buna rağmen isyan eden ve her türlü kötülüğü işleyen şeytanlaşmış insanların verilen bu mühleti kendi güçlerine yahut yaratıcının müdahalede aciz kaldığına hamletmesi ne acınacak bir haldir. Oysa bu mühlet, insan ömrü gibi kısa bir zaman dilimini kapsamaktadır. Kâinatın, dünyanın ve insanın yaratılışından bugüne geçen zamanı göz önünde bulundurduğumuz zaman kısacık mühlet daha iyi anlaşılacaktır.

Verilen mühletle alakalı akılda tutulması gereken hususlardan birisi şudur ki; kötülük işleyenlerin cezası hemen verilmiş olsaydı yeryüzünde yaşayan canlı kalmazdı. Bu gerçek Kur’an-ı Kerim’de şöyle anlatılmaktadır: “Eğer Allah,........

© Milli Gazete