Menfaatle sessizlik satın aldılar, sessizlikten iktidar devşirdiler.
Kimi koltukla, kimi ihaleyle, kimini “yakınlarının geleceği tehlikeye girer” korkusuyla susturdular.
Ve bu korku, bu çıkar zinciri, bu sessizlik düzeni yıllar içinde bir ülkenin kaderine dönüştü.

Geçtiğimiz günlerde eski AKP İzmir Milletvekili Hüseyin Kocabıyık, bazı sosyal medya paylaşımları nedeniyle “Cumhurbaşkanına hakaret” suçlamasıyla tutuklandı.
Oysa Kocabıyık, kısa bir süre önce yaptığı bir röportajda bu düzeni tarif eden çarpıcı sözler söylemişti:
“AK Parti herkese bir şey dağıtıyor. Bana da verdiler. Eşimi vali yapmışlardı. O zaman iki bakan arkadaş beni arayıp ‘Seni nasıl ayağından çiviledik’ diye espri yapmıştı. Bir takım şeylere itiraz ettiğim için de geri aldılar. Sistem bu. O nedenle susuyorlar.”

Bu sözler, yıllardır dost meclislerinde dile getirdiğim bir gerçeği bütün çıplaklığıyla ortaya koydu.
Ben uzun zamandır “Türkiye’de siyasiler, bürokratlar, tarikatlar ve hatta bazı sivil toplum kuruluşları baskı ve menfaat zincirleriyle susturuluyor” diyordum.
Ama çoğu zaman bana “abartıyorsun” diyorlardı.
Ta ki bu büyük itiraf ortaya çıkana kadar…

Ne acıdır ki, bu gerçeği dillendirenler birer birer susturuluyor, cezalandırılıyor.
Sistemi ayakta tutan suskunluk zinciri, itiraz eden herkesi dışarı atıyor.
İtiraf edenler tutuklanıyor, sessiz kalanlar ödüllendiriliyor.
Bu tablo, adaletin değil itaatin, liyakatin değil sadakatin değer gördüğü bir dönemi anlatıyor.

Birini susturmak için makam vermek, birini hizaya sokmak için eşini görevden almak…
Bu yapılanlar ne adalete, ne de inancımıza uygundur.
Bir bireyin işlediği suçtan dolayı eşinin, dostunun, akrabasının ekmeğiyle oynamak zulümdür; hem insanlık onuruna hem de inancımızın adalet ölçüsüne aykırıdır.
Bu zihniyet, sadakati değil liyakati, itaati değil adaleti esas almalıdır.

Senelerdir bu ülkede........

© Milli Gazete