Geçtiğimiz günlerde Alman basınında bir haber geniş yer buldu: Çin, dünyanın en yüksek köprüsünü açtı. Bu haberi okurken aklıma ister istemez Türkiye’deki köprüler geldi. Çünkü mesele sadece köprü yapmak değil, aynı zamanda köprünün millete kaça mal olduğu sorusudur.

Güneybatı Çin’de, bulutlara uzanan dev bir köprü açıldı. Huajiang Büyük Kanyon Köprüsü, 625 metre yüksekliği ve 2890 metre uzunluğuyla dünyanın en yüksek köprüsü oldu. Altında yemyeşil vadiler, derin kanyonlar, çağlayan nehirler var. İnsan baktığında hem ürperiyor hem de hayran kalıyor. Üstelik bu devasa köprü üç yılda tamamlandı ve sadece 240 milyon avroya mal oldu. Bir mühendislik harikası…

Şimdi soralım: Bizde neden aynı eserler kat kat fazlasına mal oluyor?

Türkiye’de son yıllarda devasa köprüler yapıldı. Kimse inkâr etmez, bunlar ulaşımı rahatlattı, zamandan tasarruf sağladı. İstanbul’un trafiğini hafifleten Yavuz Sultan Selim Köprüsü, Marmara’yı birleştiren Osmangazi Köprüsü, Asya ile Avrupa’yı Çanakkale’den bağlayan 1915 Çanakkale Köprüsü… Hepsi gurur verici eserler.

Ama mesele şurada: Biz bu köprüleri maliyetine değil, garantisiyle birlikte kat kat fazlasına yapıyoruz.

Osmangazi Köprüsü yaklaşık 1,2 milyar dolar maliyetle yapıldı. Ama günlük 40........

© Milli Gazete