Almanya’da refakatçi yasaktır; çünkü sağlık işi profesyonellere bırakılır. Türkiye’de ise hasta kadar refakatçi hasta oluyor. Bu çarpıklık artık göz ardı edilemez.

Bugün sizlerle, herkes tarafından olumlu bulunmayan fakat çoğu zaman gündeme bile gelmeyen bir refakatçi konusunu yazmak üzere masamın başına oturdum.

Belki de yıllardır içimde biriken rahatsızlıkları dile getirme vakti gelmişti. Çünkü her hastane ziyaretinde gözümün önüne aynı manzara geliyor: daracık odalarda, biri kadın biri erkek, bazen üç-dört kişi aynı havayı soluyor, aynı banyoyu kullanıyor, aynı yerde geceyi geçiriyor. Üstelik hasta olan yalnızca hasta değil; refakatçi de hasta oluyor, sistem de…

1981 yılından beri Almanya’dayım. Bu ülkede bugüne dek yüzlerce kez hastane ortamına tanıklık ettim. Yaşlılarım yattı, arkadaşlarımı ziyaret ettim, kendim de tedavi gördüm. Fakat bir refakatçiye hiç rastlamadım. Çünkü Almanya’da refakatçi sistemi yok üstelik bu bir tercih değil, hijyen ve sistemsel düzenleme gereği yasak.

Almanya’da hastanın bakımından, temizliğinden, ilaç saatinden sorumlu olanlar sadece ve sadece sağlık personelidir. Refakatçi ihtiyacı doğmasın diye gece vardiyası dahil yeterli hemşire ve bakım görevlisi çalışır. Hastalar yalnız değildir ama kalabalık da değildir. Hele ki refakatçi adı altında kadın-erkek bir arada yatırmak gibi bir uygulamaya asla müsaade edilmez.

Oysa Türkiye’de bu sistem, adeta sağlık sisteminin eksik taraflarını kapatmak için ayakta tutuluyor. Yeterli personel yok, bakım hizmeti aksıyor, güvenlik zayıf… Hâl böyle olunca da hasta yakınları devreye giriyor. Ancak bu insani dayanışma, ne yazık ki çözüm değil; yeni sorunların sebebi oluyor.

Refakatçi olarak aynı odada kalan insanlar birbirini tanımıyor.........

© Milli Gazete