Önceki yazılarla birlikte okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam…

“Ve lâ müttehiziy / Ve müttehiz olmaksızın.” (Maide 5)

“Hazv” gevşemiş kulaktır. Hayvanlar yorulunca kulakları aşağı düşer. Mecazi olarak pes demek, teslim olmak demektir. Açık el de avuç da hazvdır. Avuçladığınız zaman “ehz” olur. “E” harfi tadiye için veya nefy için de olabilir. Zamanla sondaki “vav” harfi düşmüş, “elif” yok olmuştur. “Ezel” zail olmaz demektir. “Ahad” hududu olmayan demektir. “Eman” mena yani güven içinde olmak demektir. Avuçlamak veya almak manasında olan “ehz”ın iftial bâbı “ittihaz” olur. “Hemze” burada “te”ye dönüşür.

Burada Fatiha’daki (Fatiha Sûresi) kalıp kullanılmıştır, “gayr”dan sonra “ve lâ” gelmiştir. “Gayr” ile “lâ” birlikte gelmiştir. “Gayri insanin” demek, insan olmayan her şey, ayrı ayrı her şey demektir. “La insan” insan olmayan demek, insanın dışında topluca her şey demektir. Fâtiha’dakinde marifenin lamı vardır. İstiğrak vardır. Diğerinde ise nekrenin istiğrakı vardır. Yani müsfih olunmayacak. Yani dört amaçtan hepsine uyulması gerekmez. Birisi gerçekleşiyorsa evlik yapılır demektir. Oysa “müttehiz olma” “lâ” ile getirilmiştir.........

© Milli Gazete