Önceki yazılarla birlikte okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam…

Devam… Bunu şöyle izah edelim. Bir semtte üretilen mallar çuvallara konur, sahiplerinin adları yazılır. Ortak nakliye ilçeye götürür, orada kontrol edilir ve belge üreticiye verilir. İşte bu işleme girebilmek için o bucakta bir ‘dayanışma ortaklığının izni’ gerekir. Hiçbir dayanışma ortaklığının mallarını kabul etmediği kimse o semtte malını üretir ama onun malını ortak nakliye taşımaz. İlçe kontrollerinden çıkan mallar içeriği etiketlerler. Bölgeye gider. Ortak nakliye karşılıksız taşır. Bölgedeki fabrikalarda üretilince ülkenin diğer bölgelerine gider. İl dayanışma ortaklıklarına ülke dayanışma ortaklıkları izin verir. Eğer ülkeler arasında gidilecekse insanlık dayanışma ortaklıkları izin verir. Böylece bir semtte üretilen mallar dünyaya dağıtılmış olur. Bu işler bir ‘vakıf’ tarafından yapılır. Özel nakliye işletmeleri yoktur.

Yollar kişilerin değildir. Yolları topluluk yapmıştır. Topluluk yapınca onu kullanmak da topluluğa ait olur. Topluluk da dayanışma ortaklıklarıdır. Onların izni olmadan kimse bu yollardan ve araçlardan yararlanamaz. Herkesin bir kimliği olacak. Kimliği devlet değil dayanışma ortaklığı verecek. Her bucakta, her ilde, her ülkede ve insanlıkta dayanışma ortaklıkları olacak. Bucakta serbest dolaşmak için bucak dayanışma ortaklığı eğer il dayanışma ortaklığından birisine........

© Milli Gazete