Önceki yazılarla birlikte okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam…

“Etmemtü ayeyküm ni’metî / Üzerinize nimetimi tamamladım.” (Maide 3)

Yukarıda “din”den yani “düzen”den bahsederken “leküm” demiş, burada “nimet”ten bahsederken “aleyküm/üzerinize” diye bahsetmiştir. Halbuki “din/düzen” aleyhimizedir, orada “aleyküm” denmesi gerekirdi; “nimet” ise lehimizedir, burada “leküm” denmesi gerekir. Oysa tersi yapılmıştır. Neden böyle yapılmıştır?

Çünkü bizim lehimizde zannettiğimiz aleyhimizdedir, aleyhimizde dediğimiz ise lehimizdedir. Düzen bizi kurallar içinde hapsetmektedir, zahiren aleyhimizdedir. Oysa düzen içinde hareket ettiğimiz için birlik meydana gelmiştir. Kurallara uyduğumuz için bugünkü medeniyete/uygarlığa ulaşmış bulunuyoruz. Bu sayede ben cep telefonumla Amerika’daki yakınımla görüşebiliyorum. Ben o sayede hürriyetime kavuşuyorum. Kurallara uyduğum için bu hürriyetimi kullanabiliyorum. Kurallara uyma 1 (bir) ise onun bana getirdiği hürriyet ise 10 (on)dur. Yani din/düzen nimetleri doğurmuştur.

“Nimetlere” gelinirse; ilk bakışta nimetler bizim yararımızadır. Ama nimetleri paylaşmadaki zorluk ve kazançtaki yarışma bizim aleyhimizedir. Nimetleri düzenimiz ve güvenimiz için........

© Milli Gazete