Önceki yazılarla birlikte okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam…

“Ve izâhaleltümfeistadû / Ve hallolduğunuzda istâd ediniz.” (Maide 2)

“Hallolmak” çözülmek, erimek yani karışıp diğer fertler gibi olmaktır. “Haram” ise çöken, uçan, ayrılan, karışmayan yani herkesin olduğu gibi değil de yasaklı olma anlamındadır.

Bu ayete göre savaşa devam için yeniden karara gerek yoktur. Barış zamanında savaş yasaklandığı gibi savaş zamanında da savaşmamak aynı derecede haram kılınmıştır. Yağmacı zihniyette çıkarım var diye savaşı meşru görenler var. Oysa müminlere barış zamanında değil savaş, haksızlık yapma bile haramdır. Ama savaş başlamışsa o zaman da savaşmak farzdır ve en büyük ibadettir. Helal duruma gelmiş de savaş durumunun devamı söz konusu ise savaşmak emredilmiş olmaktadır. Haram aylarında barış yolları aranmalıdır. Bulunursa artık savaşa devam edilmeyecektir. Barış sağlanamazsa gevşemeden savaşa devam edilecektir.

***

“Ve lâ yecrimenneküm / Ve size cürüm ettirmesin.” (Maide 2)

“Cürüm” suç demektir. “Cerime” para cezasıdır. Zenb var, cunah/günah var, cürüm var, fahşa var, bağy var, i’tida var. İnsanın yaptığı kötülükler vardır. Bunların her biri yani her kelime/kavram bir doktora konusudur.

Biz cürümü nasıl tarif edeceğiz? İ'tida etme ile........

© Milli Gazete