Şehrin en aktif solcusu, hatta komünisti diye bilinen, sol hareketin dernek başkanlığı da yapan birini babasıyla birlikte yan yana otururken görünce yanlarına doğru yürüdüm.

Baba, her va’zıma gelmeye çalışan, nur yüzlü bir Müslüman.

Hâlâ o merhumu her hatırladığımda nurun canlı hali olarak hayal ederim.

Beni görünce ayağa kalktı ve sevgi saygılarını bildirdi, yerini bana verecekti ki; oğlu kendi yerini verdi ve babasıyla biz karşı kaşıya otururken o da ayakta bizi dinliyordu.

Babası izin isteyerek ayrıldı.

Babasının yerine oturdu.

Günlük kazancıyla çocuklarını okutan bu baba, haram yememiş, yalan dememiş bu babasının ardından bakarken “bak” dedim, bu babanın yüzüne akşam buluşmanızda tekrar yeniden bak.

Kimsede görülmeyen bir nur parıltısı var babanda. Senin yüzünde de var ama o parıltının üzerine gavurluk bulaştırmışsın.

Bu hafta Cuma namazı için hazırlan. Ezana bir buçuk saat önce banyo yap, en temiz elbiselerini giy ve benim va’zettiğim camiye gel; namazdan sonra bir kahvede uzun uzun konuşalım” dedim ama cevap vermeden kalktım, “Allah’a ısmarladık” dedim ve ayrıldım.

Her va’zıma ezana bir saat kala başlarım. Ezan “Allahü ekber” dediğinde........

© Milli Gazete