Bir ülkede siyaset yozlaşırsa, her gün şaibelerle çalkalanırsa o ülkede istikrar olmaz. Böyle bir ülkede huzur sağlanamaz, refah ve saadet beklenemez. Hele hele iktidar ve muhalefet devamlı birbirini ağır suçlamalarla itham ederse, böyle bir ülkede rahat nefes alınamaz. Böyle bir ülkenin, dış ülkelerde de itibarı olmaz.

İktidarlar ve muhalefet partileri üretken olmak yerine, huzur bozucu açıklamalarla huzursuzluklara sebebiyet verirse, böyle bir ülkede devlet-millet kaynaşamaz, tam aksi kutuplaşmalar gerçekleşir, didişmeler, isnatlar ziyadeleşir. O zaman da toplumda gerilmeler tavan yapar. Her gün farklı farklı alanlar talan edilir. Çalmalar, soymalar, sömürmeler alkışlanır hale gelir.

Böylece devletin kasaları soyulur, hırsızlık, arsızlık moda haline gelir, utanma buharlaşır. Milletin gözü önünde kepazelikler ziyadeleşir.

Niccolo Machiavelli der ki: “Eğer bir millet, iktidarda bulunan kişilerin şereften, onurdan, ahlaktan yoksun davranışlarını, hırsızlığını yalnızca kendi siyasi görüşünden olduğu için görmezden geliyorsa o millet erdemini yitirmiştir.

Erdemini yitiren millet bir gün vatanını da yitirir.” Yerle yeksan olur. Böyle bir ülkede adalet çalışamaz hale gelir. O zaman da soygunculuk meslek haline gelir. Millete ait olan imkânlar talan edilir, bazı şirketler de paravan olarak kullanılır, onların önü açılır, fakir fukara unutulur.

Unutmamak gerekir ki; huzurlu bir toplumun teminatı, sağlam ve güçlü........

© Milli Gazete