Soranlara söyleyin. Taviz vererek yaşadılar. Taviz vererek öldüler…

Taviz verme merakı, tüm olumlu şeyleri helak eden bir ruh hastalığıdır. Diyet uygulayan bir birey için misafirlikte gelen ikramlarla verilen taviz, tüm bir diyet sürecini bitirebilir. On yıl sigara kullanmayan bir bireyin, bir daldan bir şey olmaz düşüncesi ile içtiği bir sigara, tekrar bağımlı olmasına sebep olabilir. Düzenli alınması gereken bir ilacın ihmal edilmesi, hastalığın tekrar nüksetmesine sebep olabilir. Bir dostun tolere edilen bir hatası, daha büyük hatalar yapmasına vesile olabilir. Bir çalışana verilen bir taviz, iş yerinin düzeninin altüst olmasını sağlayabilir. Bir öğrenciye verilen bir taviz, eğitim hayatının bitmesi ile sonuçlanabilir. Kurallar konusunda taviz veren ebeveynler, ahlaksız bir toplum meydana getirebilir. Bir liderin, yanlış yerde ve yanlış zamanda verdiği bir taviz, devletler yıkabilir. Taviz vermek, ertelemek, umursamamak acilen önlem alınması gereken karakter hastalıklardır.

Tavizkârın dini

Günlük hayatında her konuda rahatlıkla tavizler verebilen, tavizkâr bir bireyin benimseyebileceği tek inanç/ideoloji agnostisizm olabilir. Agnostisizmin hiçbir doğrusu yanlışı yoktur. Sözde şüpheci yaklaştıkları için, kesin yargılardan kaçındıklarını iddia ederler. Hâlbuki tek doğruları canlarının istediği şeydir ve bu doğrultuda her şeyden taviz vermekte özgürdürler. Yani düşünebilen bir hayvan gibi(!). Hatta bu tavizkâr tutumları sayesinde modern literatürde sadece içgüdüsü ile hareket eden normal hayvanlardan daha aşağılık, daha pis bir hayat sürebilme hüviyetine de sahiptirler. Biz tavizsiz, tutucu, gerici, yobaz Müslümanlar bu duruma “esfel-i sâfilin” deriz. Aslında ateist ve deistlerin de tek tanrıları kendi keyiflerinin kahyasıdır. Ancak görüntüde yine bazı kaidelere, çizgilere sahip oldukları için onları saymadık.

Neden sadece agnostikler taviz verebilir? Çünkü diğer tüm inançların ve ideolojilerin kuralları vardır. Tavize müsaade edilmeyen kuralları vardır. Asla ve asla esnetilemeyecek kuralları vardır. Örneğin Müslüman’ın namazı esnetilemez. Tesettürü esnetilemez. Cihadı esnetilemez. Şehadet arzusu esnetilemez. Faize, hırsızlığa, yolsuzluğa bakış açısı esnetilemez. Ya da bir Hristiyan için İsa Mesih’in, Kudüs’ün, Kutsal Kabir Kilisesi’nin önemi esnetilemez. Bir Yahudi........

© Milli Gazete