Bile derken, bir Kemalist her konuda yorum yapabilir de din hakkında konuşamaz normalde... Topraktan, vatandan, yaradandan dolayı kardeşimizdir de… Hilafetin kaldırılışını, ıslahatları, inkılâpları, ittihatçıları, hahamı ve İsmet’i savunamaz yanımızda yöremizde… Normalde… Ancak günümüz trol tasavvuf camiaları, mevzuları öyle noktalara getirmiş durumdaki… Bizim dahi içimizden; bu ülke şeyhler, dervişler, müritler… diye haykırasımız geliyor bazen…

Tasavvuf normal şartlar içerisinde, kişi de temel hasletler inşa edildikten sonra kalbi terbiye etmek için tercih ettiği yoldur. Yani kişi imanı ile ilmi ile ibadeti ile imanın gereği olan temel aşamaları geçtikten sonra manevi anlamda mesafe kat edebilmek için başvurduğu bir yoldur. Bir metottur. Örneğin, beş vakit namaz ile problemi olan bir ademin veya herhangi bir büyük günahı bulunan kişinin; tasavvuf ile haşır neşir olması ya da ben sufiyim diye ortalıkta dolaşması abes bir durumdur. Yol, nefsi belli bir seviye de terbiye ettikten sonra başlar. Evet, tasavvuf zaten nefis terbiyesidir. Ancak küfür düzeyinde boşluklar ile başlanabilecek bir yol değildir. Önce temel sonra irfan demiştik hatırlarsanız bir önceki yazımızda…

İsterseniz tasavvufun ne işe yaradığını tam olarak kavramak için bazı temel kavramlar üzerinden bir analiz yapalım.

Yabani bir hayvanı evcilleştirmek, serkeş atı eğitmek veya egzersiz yapmak gibi kelime manaları barındıran riyazet, tasavvufi anlayışın “nefsi terbiye etmek” manasında kullandığı en temel kavramlardan biridir. Kişi çeşitli yöntemlerle nefsini köreltir. Örneğin aç kalmak bunun en meşhur yollarından biridir. Tasavvufi anlayışa göre açlık, kişiyi hem bedenen hem ruhen arındırır. Açlığın sağlık açısından faydaları, günümüz tıp anlayışında da fazlasıyla karşılık bulan bir konu zaten… Açlık, manevi anlamda ise kişiyi şehevi arzulardan uzaklaştırır. Dinginleştirir. Maneviyata yönelimin önünü açar. Riyazet hususunda örnek verilebilecek başka yöntemlerde mevcuttur. Az konuşmak… Az uyumak… Allah için meşguliyet edinmek… Aslında bir nevi, kişiyi maça hazırlayan ısınma hareketleri gibi… Bu sürecin akabinde, kişinin hal ve hareketlerinde dinginlik baş gösterir. Yaradılışı daha iyi sorgulayabilme, muhakeme edebilme fırsatı bulur.

Zihnini ve gönlünü işgal eden tüm dünyevi arzuların hipnozundan kurtulduğu için düşünebilme kabiliyetine kavuşur. Hidayeti, feraseti, basireti, sabrı artar. Özet olarak olaylara bakış açısı değişir…

Yani sadece şu riyazet kavramını dahi ele alacak olursak günümüz trol tasavvuf camiaları sınıfta kaldı........

© Milli Gazete