Şeyh Ahmed Yasin, Allah onu 15 yaşından sonra bir tekerlekli sandalyede yaşama imtihanına tabi tuttu. Gençliğinin büyük bir kısmını bir mülteci kampında maddi imkânsızlıklar ve zor şartlarda geçirdi. İlk doğan iki erkek çocuğunun ölümüyle evlat acısını da yaşadı. Ömür boyunca 3 odalı küçük bir evde 11 çocuğu ve eşiyle yaşadı. Defalarca hapse girdi. Dayanılmaz işkenceler gördü.

Kendisini serbest bırakmak için anlaşma yapmak isteyen Siyonist rejime, “Bana dışarı çıktığımda karpuz yemememi şart koşsanız bile yine de kabul etmem. Çünkü ben işgal rejimini tanımıyorum ki onun şartını kabul edeyim" dedi.

Tüm bu zor şartlar içinde Siyonist İsrail’in dizlerini titreten HAMAS’ı kurdu. İntifadayı örgütledi. Ve bir sabah namazı çıkışında izzet ve şerefiyle bir şehit olarak rabbine yürüdü…

Hedefim Rabbimin rızasıdır:

“Bir beşer olarak hayatımı sürdürürken tek emelim; Allah’ın benden razı olmasıdır. Onun rızasını almak da ancak ona itaat ile olur. Allah’a itaatin zirvesi de cihattır; cihadın gayesi de yeryüzüne İslam’ın hâkim olması ve Allah’ın........

© Milli Gazete