Katolik dünyasının ruhanî lideri ve Vatikan Devlet Başkanı Papa 14. Leo, ilk yurt dışı ziyaretini, İznik Konsili'nin 1700'üncü yıl dönümü nedeniyle Türkiye'ye gerçekleştirdi. 27 Kasım 2025’te başlayan ziyaret, 30 Kasım'a kadar sürdü ve Papa, buradan Lübnan’a geçti.

Gelişinden önce, sırasında ve sonrasında tartışmalar devam etti. Herkes, baktığı veya beslendiği zaviyeden olayı ele alarak bir yorum çıkarmaya çalıştı. Yani kimsenin hakikatle bir derdi yoktu. Herkes, kendi haklılığını belli gerçekleri görüp, başka gerçekleri göz ardı ederek kanıtlama derdine düştü (tabii her konuda aynı sorunu her gün müşahede ediyoruz). Bu, esasında ifrat ve tefrit olarak değerlendirilmelidir. Peki neden?

İlk olarak, karşılama devlet töreni ile yapıldı. Zira Papa, ifade ettiğimiz gibi bir devlet başkanıdır; dolayısıyla devlet başkanı karşılaması yapılması normal bir durumdur. Buna ek olarak, “Aman, Papa’nın her ziyaret ettiği yer hac merkezi olur, o yüzden özellikle İznik ziyareti çok önemlidir, turist gelecek…” diyenler oldu. Üçüncü olarak, Papa Anıtkabir’i ziyaret etti. Dördüncü olarak da Filistin konusunda “iki devletli çözüm” dedi.

Diğer yandan, “Vatikan’ın aslında pek de gücü kalmadı, abartmayalım” diyenler çok… Haksız da değiller. Vatikan’ın gerçekten eski gücü yok. Papalık ile ilgili bir dizide bir kardinal, Papa’ya “Kendinize gelin, en son birine savaş açtığımızda yıl 1500’lerdi” diyor. Gerçekten de İsviçreli muhafızların son girdikleri büyük çatışma -savaş bile denmeyebilir- 1527'de, Roma'nın yağmalanması sırasında Papa VII. Clement'i korumak içindi. Yani, papalık makamının veya Vatikan’ın bir gücü yok diyebilirsiniz. Ancak bu da doğru olmaz. Zira bu makam, yüzlerce milyar doları yöneten bir merkez olmakla beraber, kendisine var olmayı sürdürmek dışında iki ana misyon yüklemiştir: Birincisi, dinler arası diyalog; ikincisi, kiliselerin birleştirilmesi.

Konu çok uzun ve derin olmakla beraber, kısaca ifade etmek gerekirse; “Dinler Arası Diyalog”, malum terör örgütünün hoşgörü vesaire........

© Milli Gazete