“Terör örgütünün silahı bırakması, terörsüz sürecin başlatılması? Bu da emperyalizmden bağımsız düşünülebilir mi?” Önceki yazımızı bu sorularla bitirmiştik.

“Terörsüz bir Türkiye” özlemi hepimiz için geçerli. Umarız ve dileriz ki söylenenler gerçekleşir. Şimdiki siyasal söylem ve kurgu bunun üzerine. Ülkemizde ve hatta coğrafyamızda çok canlar yandı, ocaklar söndü. Gazze ve birçok yerde katliam ve soykırım durmuş değil. Silah üretenler terörsüz yapamazlar. Bunu salt silah tüccarları bağlamında düşünmüyoruz. Müslümanlar ve İslâm var olduğu sürece çatışmalar, gerilim ve savaşlar bitmeyecek.

Irkçılığın kökleştiği, mezhepçiliğin bu kadar derinleştiği ve hatta ayrılıkları körükleyen nedenler alabildiğine var olduğu sürece terörsüz bir dünya hayal etmek güzel ancak ne denli gerçekçi olur bunu düşünmek gerek.

Süreç öylesine derinleşmiş bulunuyor ki, kimi tarafların özellikle bu söylemden hoşnut oldukları bile düşünülemez. Emperyalizm, çıkarları uğrunda her zaman tetikte ve hazırdır. Uluslararası ilişkiler, dostluklar bir yere kadardır.

İsrail şu sıralar rahat gibi görünüyorsa da her zaman teyakkuzdadır. Kısmen amacına ulaşmış olsa bile bu........

© Milli Gazete