Büyük bir insanlık dramının yaşandığı şu zamanda herkes birbirinin gözlerinin içine bakıyor, birbirini suçluyor. Başlangıcı çok hızlı oldu, giderek şiddetlendi ve artık bir yolun sonuna gelindi gibi görünüyor. İlk günden bugüne yoğunlaşan dramın, çöken karabasanın, soluk alınamaz olan boğuculuğun yoğunluğu isyanları dalgalar hâlinde kimi yükseliyor kimi zaman da alçalıyor.

İnsanlık sadece bir izleyici, uzaktan bakıyor. Bağırıyor, isyan ediyor, sokaklara düşüyor, acı çekiyor da son hamleyi yapamıyor. Çünkü yapılacak hamleleri yok. Sadece artan ve azalan tepkilerle zaman geçiriyor.

İnsanlar suçlu arıyor. Baş suçlu kimilerine göre Araplar. Onlar hem Müslüman hem de Filistinliler Arap oysa onları savunma hakkı, sahiplenmesi öncelikli. Türkçü Türklere göre onları savunmaya değmez, onlar Türklere ihanet etti, çünkü onlar Arap. Kimi Türkçüler İslâm’ın öncüsü biziz der de söz konusu dram olunca suspus olur. Kemalist, ulusalcı Türklerin ise yaşananların hiçbiri umurlarında değil.

İslâmcı Türkçüler -bu ifadeyi bilerek kullanıyorum, son zamanlarda İslâmcılar iyi Türkçü oldular- kavuştukları muhafazakâr milliyetçi harmanlama ile konumlarını, çıkarlarını koruma adına suya........

© Milli Gazete