Hasım: düşman, karşı kimse olarak tanımlanır. Karşıt olunca onunla zıtlaşma, hesaplaşma, savaşma, çatışma gibi durumlar akla gelir. Bu, birey olabileceği gibi toplum ve halklar da olabilir. Çatışmaların gerekçeleri olur. Kimi zaman çıkar, kimi zaman ideoloji, devletler, toplumlar, kültürler olabilir.

Düşman ifadesini kullanmayı uygun görmedik. Gerekçemiz bunu daha çok keskinleştirmek istemediğimiz için. Düşmanlık tam anlamıyla birbirini yok etmeye aday, hazır kimselerdirler. Hangi koşul ve durumda olursa olsun yok etmeye adanılır. Bunun için de öfke ve nefretin sürekli olarak keskinleşmesi gerekiyor. Boşluk bırakıldığında ya da gevşetildiğinde nefret dili soğuyabilir. Bunun içindir ki karşı tarafa hazırlanmak için sürekli olarak öfke ve nefreti keskinleştirmek gerekir.

Karşıt halklar, milletler arasında bu oldukça sıcak tutulur. Öfke ve nefret kazanı sürekli kaynatılır. Ya da bir başka deyişle alabildiğine keskinleştirilir. Kesici aletlerin körelmemesi ve paslanmaması için sürekli olarak bileylenirler, hazır tutulurlar. Hasmının üzerine atılmanın anını kollarlar. Günü ve zamanı gelince de amaçlarına ulaşmaya çalışırlar.

Gerilim ve öfke, nefret sürekli en üst perdede olunca gözler kararır, baş döndürücü bir sürece girilir, adeta bir anafor içinde........

© Milli Gazete